Nahuels afstudeerfilm RISE ging in première op het Nederlands Filmfestival en leverde hem de Filmfonds Wildcard op. Daarnaast animeerde hij onder meer voor Het Klokhuis en NPO 3. Inmiddels werkt hij aan een nieuwe film. Studio Camera spreekt hem in de tuin van zijn woongroep aan de Oudegracht. In die groene oase, waar hij graag de drukte van de stad ontsnapt, gaat Nahuel op de foto en vertelt hij onder het genot van een kopje koffie over zijn werk, toekomstplannen en de zin van het leven.

‍1. Welk werk kenmerkt jou als animator?

"Mijn afstudeerfilm RISE, die ik heb gemaakt in het staartje van de coronapandemie. In de film zie je iemand die zijn bed uit moet komen, maar niet wil. Het gaat over het omgaan met de positieve én negatieve kanten van het leven. Tijdens het maken van die film klikte het voor mij: dit is wat ik leuk vind. Ik kaart een serieus thema aan, maar wel met humor en speelsheid. 

Kenmerkend voor mijn animatiestijl zijn felle kleuren, veel tempo en waar mogelijk een explosie. Daarnaast houd ik mijn films bewust kort; RISE duurt minder dan vier minuten. Dat kan best uitdagend zijn, want je verzamelt soms jaren aan ideeën. Maar uiteindelijk moet het in een paar minuten passen."
‍

2. Wie inspireert je om te maken?

"Gertjan Duijm van het platform ZINCentraal, komt als eerste in me op. Hij interviewt samen met Florian Groeneveld filosofen en denkers over de ‘zincrisis’, de zoektocht naar zingeving. Dat thema houdt mij ook erg bezig. We zijn tegenwoordig zo gefocust op snelle resultaten en geld verdienen dat we onze ziel dreigen te verliezen. We kopen veel te veel spullen, grondstoffen raken op en ondertussen is er een genocide gaande; zo maken we de wereld stuk. 

Een andere inspiratiebron is Mozart. Zijn muziek raakt me. Hij was geniaal én speels. Hij feestte, had schulden, maar schreef moeiteloos meesterwerken. Ik hou van die combinatie van lichtheid en diepgang. Je moet kunnen lachen in het leven, anders is het alleen maar huilen."

3. Wat zou je in de toekomst nog willen maken?

"Omdat ik met mijn afstudeerfilm de Filmfonds Wildcard heb gewonnen, heb ik budget gekregen om een nieuwe animatiefilm te maken. Als thema koos ik ‘de zin van het leven’, best lastig en ontastbaar. Om meer grip op het onderwerp te krijgen heb ik het twee jaar lang onderzocht en er veel mooie gesprekken over gevoerd. Normaal vraag ik op het terras niet zo snel aan mijn vrienden: wat vind jij eigenlijk van het leven? Maar nu had ik een goed excuus. Ik wil kijkers in ieder geval laten zien hoe ze meer in contact kunnen komen met hun ziel. Dat klinkt vaag, maar het kan iets eenvoudigs, zoals wandelen in de natuur. 

Naarmate ik langer werk als animator, merk ik dat ik het sociale aspect soms mis. Ik heb wel een heel leuk atelier met meerdere mensen, maar het animeren doe ik meestal in mijn eentje. In de toekomst zou ik wel meer willen samenwerken, of samen iets organiseren. Panels, cursussen, filmavonden; zolang het maar sociaal is. "
‍

4. Wat betekent Utrecht voor jou als maker?

"Omdat ik in Utrecht geboren ben, is deze stad altijd mijn standaard geweest. Ik ben in mijn werk niet bewust met Utrecht bezig, maar als ik inspiratie nodig heb, loop ik graag rond in de stad. Oortjes in, maar dan zonder muziek, zodat ik snippets opvang van gesprekken. Je loopt zo het hele centrum door en komt altijd wel iemand tegen die je kent. 

Utrecht is een vredig, klein stadje en Utrechters zijn rustige mensen. Ik noem hen ook wel de ‘hobbits’ van Nederland. In Amsterdam en Rotterdam gebeurt veel meer voor makers. Als je daar door de stad loopt, kun je op de hoek van de straat opeens een expositie tegenkomen. Dat vind je in Utrecht minder snel. Maar ik probeer de reisgrenzen niet zo serieus te nemen: je bent zo in een andere stad."

‍5. Als je iets zou kunnen veranderen aan Utrecht, wat zou dat zijn?

"Het zou geweldig zijn als er in de binnenstad meer betaalbare atelierruimtes komen, op een plek waar makers makkelijk kleinschalige, spontane evenementen kunnen organiseren. Niet alles hoeft een groot ding te zijn, gewoon: iemand heeft een idee en een week later gebeurt het. Zelf ben ik veel te chaotisch om dat te organiseren, maar meedenken doe ik graag.

Het zou ook fijn zijn als kunst meer zichtbaar is in het hart van de stad. Utrecht is nu best aangeharkt. Het mag wel wat rauwer en rommeliger. Dat je zomaar een hoek omloopt en op een verrassend evenement stuit." 
‍

Doorgeefvraag van Aaron Rookus: wat is de functie van een filmmaker in het huidige politieke klimaat?

"De culturele sector is geen dikke vrienden met de politiek op dit moment, maar kunst en politiek zijn allebei noodzakelijk. We hebben de politiek nodig om te kunnen leven en we hebben de kunst nodig om ons te laten zien wie we als mensen zijn. Als kunstenaar kun je het politieke klimaat niet volledig negeren, maar het moet ook bij je passen om het te verwerken in je kunst. Sommige makers richten zich op andere belangrijke thema’s, zoals schoonheid of rust. Kunst kan juist ook een plek zijn waar mensen even op adem kunnen komen van de politieke situatie."

Doorgeefvraag van Nahuel:

‍Wat zou je maken als tijd en geld geen beperkingen waren?